Uzun zamandır okuduğum kitabın bir sayfasına takıldım kaldım. Dışardan bakan ilerliyorum zanneder. Kafamı toparlayamadan aynı paragrafı defalarca okumuşum, öyle geçmiş zaman. Ne dürttü beni bilmiyorum ama sayfayı okumayı bitirdim. Eksik olmasın yazan da satan da ama belli ki bu kitap bana göre değil dedim kapadım kaldırdım kitabı tozlu kitaplığımın rafına.
Ben dönüp dönüp aynı şeyleri yaşarken hayat bir kısım akıp gitmiş. Şimdi yeni tecrübeler zamanı. Güzel şehrimde güneş açmamış olsa da benim yüzüme güneş doğdu.
Dido’nun sesi kulaklarımda “ I want to see the world alone again , to take a chance on life again”....
Ben yollarda . . .
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder