tatlı su anarşisti mi ?

Bir deyiş var, “herkes kendi bildiği kelimeler kadar kendini anlatabilir ya da karşısındakini anlayabilir” diye. Yüz yıllar boyunca süregelen “gerçek nedir” tartışmasına yeni bir soluk getirmek gibi bir niyetim yok ama bazen “kendimi anlatabiliyor muyum” un derdine düşüyorum. Ondan arta kalan zamanımda da “acaba doğru anladım mı?” sorusu ile meşgul oluyorum. 

Malumunuz okuduğum kitaplardan alıntı yapıp bloguma yazmak adetim oldu adeta. Elimde Kate Fox’un Watching the English adlı kitabı var. Fox kendini sosyal bilimadamı olarak tanımlıyor kitapta ve kendi toplumunu gözlemlerken edindiği sonuçları paylaşıyor. Birkaç yerde denk geldim ikili yaptığı konuşmalarda karşısındakini tam olarak anlayıp anlamadığı ile ilgili ikileme düşüp şöyle cümleler kuruyor “acaba paylaşım dediği ile ne kastediyor?” ya da “bundan anladığı ne? ”. O yüzden bende merak ediyorum acaba ben derdimi anlatmaya çalışırken gerçekten karşımdaki beni anlayabiliyor mu? Benim sosyal yapı anlayışımla onun ki bir mi ? Ya da sıcak çay anlayışımla ... Hatta daha beteri bir olması mümkün mü ?  

Bazen kendimi belli kalıp düşünceler arasında sıkışıp kalmış buluyorum. Aslında yeni bir cevap bulmak gibi bir amacım olmasa da güzel beynim bana küçük oyunlarından oynuyor ve bir anda şimşek gibi çakıyor aslında olayın başka bir gerçekliği de olduğu. Bu benim için inanılmaz bir deneyim. Kendime çıkış yolları bulmak, farklı bakış açıları görmek aslında hayatımın benim elimde olduğunu ve bir olaya bakışımı canım nasıl isterse öyle değişterebileceğimi anımsatıyor bana. Bu da hayatı tabiri caizse bir oyun alanına çeviriyor.  Konuşuyorum da konuşuyorum, derdimi, düşüncelerimi anlatmaya çalışıyorum. 

Acaba becerebiliyor muyum ? Yoksa kendi çapımda tatlı su anarşisti mi oluyorum ?

On a special note : thanks! the next new . . .