Sabah haberlerinden birinde metrobüste çıkan kavgaya denk geldim bugün. Başını kaçırdığım ve daha sonrasına da sinirlerim dayanmadığı için neler olduğunu çok detaylı bilemiyorum. Ama gördüğüm kadarı ile olay bir konudan dolayı çıkan kavganın sonucu bir teyzenin bir kızın saçına yapışması ve daha sonrasında olan bitenler... Aslında bu bana çok garip gelmedi çünkü benzer bir olay haftasonu bizim başımıza geldi. Ne olup bittiğinin çok önemi yok aslında ama bazı insanların yaşları kaç olursa olsun eğitilmesi gerekiyor . Bugüne kadar belki yaşına hürmet, büyüğe hürmet, aman onun yaşı küçük, bayandır vs diye diye inanılmaz kendini bilmez br nesil yetişmiş bu ülkede. Kendimi övmek gibi bir huyum olmadı hiçbir zaman ama ben allaha şükür sıraya girmesini ve başkasının hakkına saygı duymasını bilen ve daha önemlisi bundan gocunmayan bir insanım. Karşıma çıkan her insandan da bunu beklerim. Ama insanlıktan nasibini almamış ve nüfusun çoğunluğunu oluşturan bir topluluk var Türkiye'de (aslında ben bunu İstanbul ile sınırlı tutmak istiyorum en azından şimdilik malum tek yaşadığım şehir burası).
Sinir insana hiç istemediği şeyler yaptırabilir ama hani bir söz vardır ya birini tanımak istiyorsanız sinirlendirin, kendini en iyi kavgada belli eder diye... İşte insanların o çirkin yüzünü görmek beni inanın iğrendiriyor. Öncelikle doğru dürüst kavga etmesini bilmiyorlar. Hemen bir küfür sallıyorlar ortaya. Nedense küfür etmeden de kavga edilebileceği hiç gelmiyor akıllarına. Kendilerine yandaş bulur bulmaz şiddete yöneliyorlar. Üstüne yürümeler, saç çekmeler ya da yumruk yumruğa kavgayla sonuçlanıyor her kavga neredeyse. Eğer şiddete başvurmuyorsa bu sefer başlıyor beddua etmeye. Düşmanınızdan duymayacağınız beddualar havada uçuşuyor.
Biliyorum o insanların hiçbiri böyle blogları okumuyordur. Okusalar bile beni haklı da bulmayacaklardır. Ama yine de belki biraz içimdeki siniri ve burada yaşayan insanlara olan kırgınlığımı dile getirmek amacı ile iki kelam laf etmek istiyorum. Yaşa hürmet başka birşeydir ey teyzeler, amcalar, abiler, ablalar... Eğer siz saygılı olursanız ve bize "sen kimsin?" "sen benim kim olduğumu biliyor musun?" gibi sorular yöneltmezseniz o zaman biz de sizin yaşınıza hürmet eder sizi duymazdan geliriz. Kavga edeceksek edebimizle edelim. Ama işi çirkinleştirecekseniz o zaman yaşı başı unutun. Yoksa başka türlü ne sizin gibiler eğitiliyor ne de bizim gibilere rahat veriliyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder