çok acayip günler geçirdim son 2-3 haftada.
bir süre uçaklarda yaşadım. ruh halim her uç noktayı da gördü. hiç çalışmadım ya da çok çalıştım. iki gözüm de mikrop kaptı ama ben yılmadım ikisini de kaşımaya devam ettim. artık sağ bileğimde bir dövme ve düzene soktuğum (ve aslında kendi içinde tutarsız olan) bir sağlık programım var. niye tutarsız derseniz, ruh sağlığım dışında fiziksel sağlığımla hiç ilgilenmiyorum desem yeridir. halbuki 32yi devirmeme günler kaldı.
az sürede çok yaşanmışlık biraz tükenmişliğe, sürekli tükenmişlik hali de kendi içinde bir sendroma dönüştü bende. sendrom derken bildiğiniz sözlük anlamını kullanıyorum. birbiriyle alakasız gözüken şeyler bir araya geldi ve bir olgu oluşturdu hayatımda.
kocaman pozitif bir ruh hali almama biraz engel olan bu olgunun bir an evvel ortadan kaybolması dileğimle... iyi geceler İstanbul
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder