Birşeyi açıklığa kavuşturmakta yarar var. Şiddet görsek de görmesek de "kadına şiddet" bizim şahsi meselemizdir. Yaşamadığımız haksızlığa karşı kadınların yanında olabiliyorsak o zaman belki bir adım atabiliriz bu konuda. Lakin bizim kırılgan tarafımızı görüp eliyle ya da diliyle bize zarar verenlerin bir yere gittikleri yok. Ben ne olursa olsun ayakta kalmayı bana öğreten bir aile tarafından büyütüldüm. Ama herkes benim kadar şanslı olmuyor biliyorum. O yüzden birey olmaktan, ayaklarımızın üstünde durmaktan, yardım etmekten ve sesimizi duyurmaya çalışmaktan hiç vazgeçmeyelim.
Dünya kadınlar günümüz kutlu olsun.
Ve son bir söz... Annemin dediği gibi Türk kadınları olarak Atatürk tarafından bize verilen haklarımıza lütfen sahip çıkalım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder